محمد حمیدیمقدم، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی گفت: موضوع «جوانی جمعیت» و مباحث مرتبط با آن، برای مرکز گسترش یک اولویت جدی به شمار میرود؛ نه از منظر موجهای اجتماعی یا حمایتهای مقطعی، بلکه بهعنوان یک ضرورت زیستی که نیازمند توجه ریشهای است.
به گزارش روابط عمومی دبیرخانه ستاد ملی جمعیت، محمد حمیدیمقدم، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی گفت: موضوع «جوانی جمعیت» و مباحث مرتبط با آن، از جمله «سقط جنین»، برای مرکز گسترش یک اولویت جدی بوده؛ نه از منظر موجهای اجتماعی یا حمایتهای مقطعی، بلکه بهعنوان یک ضرورت زیستی که نیازمند توجه ریشهای است. ما در جشنواره سینماحقیقت طی سه تا چهار سال اخیر، دو محور کلیدی را بهعنوان خط توجه در نظر گرفتهایم: یکی مسئله جمعیت و دیگری مسئله آب.
وی ادامه داد: با همین نگاه، در مرکز گسترش، فیلمی با محوریت مسئله جمعیت تولید کردیم. طبیعتاً تولید آثار سفارشی و فرمایشی در سینمای مستند چندان پاسخگو نیست.ما ایده را مطرح میکنیم، موضوع را باز میگذاریم، اما بازگشت اثر باید از دل خود هنرمند برآید.
حمیدی مفدم گفت: نمونه موفق این رویکرد، فیلم «نَفَس» است؛ اثری تأثیرگذار از خانم دکتری که خود در نیشابور تجربهای واقعی از فشار خانواده برای سقط جنین فرزند دوشش داشت. اما پایانبندی داستان با تعلیقی زیبا نشان میدهد که این فرزند، بعدها تبدیل به روحانی مؤثری در مسجد محل میشود و همین تجربه، آن دکتر را به رواندرمانگر زنان در منطقه بدل کرده که نقش چشمگیری در کاهش سقطهای ناخواسته داشته است. «نَفَس» حالا به یکی از آثار شاخص کشور در زمینه سقط جنین بدل شده؛ فیلمی که در تلویزیون با استقبال مواجه شد و در فضای مجازی و جشنوارههایی چون عمار نیز بازتاب گستردهای پیدا کرد.
مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بیان کرد: اما باید اذعان کنم که ساخت فیلمهایی با این کیفیت نیازمند زیرساخت، زمان و حمایت مالی است. ما در مرکز گسترش به دلیل محدودیتهای منابع، فقط توانستهایم یکی دو اثر در این حوزه تولید کنیم. مسئله جمعیت تنها یکی از دهها اولویت ماست؛ مطالبهگری، عدالتخواهی، آب، آموزش، خانواده و… هرکدام نیازمند توجه ویژه هستند. جلسات متعددی هم با نهادهای فرهنگی و دولتی داشتهایم، اما تاکنون به حمایت مادی و عملیاتی منجر نشده است.
وی گفت: یکی از نمونههای کار ما فیلم «بحران خاموش» به کارگردانی محمدحسین حقیقی است؛ اثری درباره سالمندان و روند پیرشدن جمعیت که موئد عوارض پیر شدن جمعیت است. این فیلم با دغدغهای شخصی و خارج از فضای رایج مستند ساخته شد، اما علیرغم وعدههای فراوان، نه به مرحله حمایت دولتی رسید و نه زمینه لازم برای دیدهشدنش فراهم شد.
او در ادامه با بیان اینکه، فیلمسازان دغدغهمند هستند؛ مستندسازها جامعه را خوب میشناسند و توان تحلیل و پیشبینی شرایط را دارند، گفت: مهم این است که برای آنان سازوکار معیشتی و حرفهای ایجاد کنیم تا آثارشان به جریانسازی منجر شود. بهنظر من، سازمان سینمایی با چهار درگاه ارتباطی مؤثرش، ظرفیت کمنظیری برای پیوند میان حاکمیت، نخبگان، روشنفکران و مخاطبان سینما است. باید از این ظرفیت بهرهبرداری کنیم تا در حوزههایی مثل جمعیت، خانواده و سلامت اجتماعی به نقطهای اثربخش برسیم.